(ترجمه)

وب‌سایت «سودان تربیون» در ۲۶ ژوئن گزارش داد که دولت آمریکا روز پنجشنبه آغاز اجرای تحریم‌ها علیه سودان را اعلام کرد، پس از آنکه سودان به استفاده از سلاح‌های شیمیایی در جنگ با نیروهای واکنش سریع متهم شد؛ جنگی که از اواسط آوریل ۲۰۲۳ در کشور آغاز شد. آمریکا در ۲۲ مه ۲۰۲۵ تحریم‌هایی علیه سودان اعمال کرد که شامل محدودیت‌هایی بر صادرات آمریکا به سودان و دسترسی به خطوط اعتباری بود، اما تحریم‌ها به‌طور رسمی از پنجشنبه ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵ اجرایی شد.

در اطلاعیه‌ای رسمی که در روزنامه رسمی منتشر شد، وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد: «دولت سودان از سلاح‌های شیمیایی در نقض حقوق بین‌الملل و علیه شهروندان خود استفاده کرده است». این تصمیم بر اساس قانون مقابله با سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک و حذف جنگ‌ها مصوب ۱۹۹۱ اتخاذ شد. بر اساس این اعلام، آمریکا مجموعه‌ای از تحریم‌ها را علیه سودان اعمال کرد که شامل پایان دادن به کمک‌های خارجی غیرانسان‌دوستانه، توقف فروش و تأمین مالی تسلیحات، محرومیت از هرگونه وام یا حمایت مالی دولتی آمریکا و همچنین ممنوعیت صادرات کالاها و فناوری‌های حساس مرتبط با امنیت ملی می‌شود. وزارت خارجه آمریکا استثناهای محدودی را برای نیازهای مرتبط با امنیت ملی آمریکا، به‌ویژه در خصوص کمک‌های بشردوستانه، ایمنی هوانوردی غیرنظامی و برخی صادرات با کاربردهای محدود در نظر گرفت و در بیانیه‌ای تأکید کرد: «این تحریم‌ها دست‌کم به مدت یک سال برقرار خواهد بود و تا اطلاع ثانوی و نهادهای ذی‌ربط آن را اجرا خواهند کرد».

در ۲۹ مه گذشته، رئیس شورای حاکمیت و فرمانده ارتش، عبدالفتاح البرهان، کمیته‌ای ملی برای تحقیق درباره ادعاهای استفاده دولت سودان از سلاح‌های شیمیایی در منازعه جاری تشکیل داد. وزارت امور خارجه سودان در آن زمان اعلام کرد که این کمیته شامل وزارتخانه‌های امور خارجه و دفاع و دستگاه اطلاعات عمومی است و تصریح کرد که این تحقیقات نشان‌دهنده پایبندی دولت سودان به تعهدات بین‌المللی از جمله کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی است و دولت، ادعاهای دولت آمریکا را صحیح نمی‌داند.

دولت سودان به وضع این تحریم‌های آمریکایی واکنش نشان داد. وب‌سایت «سودان تربیون» در ۲۳ مه ۲۰۲۵ گزارش داد که سخنگوی ارتش سودان، سرتیپ نبیل عبدالله، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «اتهامات آمریکا به ارتش مبنی بر استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سال ۲۰۲۴، اتهاماتی جدی و گمراه‌کننده است». وی تأکید کرد که ارتش سودان جنگی مشروع را با روش‌هایی پاکیزه پیش می‌برد و به‌هیچ‌وجه از هیچ سلاح ممنوعه‌ای استفاده نمی‌کند. در نخستین واکنش رسمی دولت سودان، سخنگوی دولت و وزیر فرهنگ و اطلاع‌رسانی، خالد الاعیسر، گفت: «آنچه از سوی دولت آمریکا از اتهامات و تصمیمات صادر شد، نوعی باج‌خواهی سیاسی و تحریف واقعیت‌هاست». الاعیسر در بیانیه‌ای افزود: ایالات‌متحده همواره سیاست‌هایی را در پیش‌گرفته که روند حرکت ملت سودان به‌سوی ثبات، صلح و شکوفایی را مختل می‌کند. وی اظهار داشت که آنچه آن را «ادعاهای دروغین» نامید، بار دیگر ارتش سودان را پس از دستاوردهای میدانی که واقعیت نبرد را تغییر داد و پس از انتصاب نخست‌وزیر هدف قرار داده است.

آمریکا در اقدامات سیاسی و در رقابت برای حفظ جایگاه خود به‌عنوان قدرت اول جهان و جلوگیری از هرگونه رقابت یا تضعیف نفوذش در مناطق نفوذ جهانی، از همه ابزارهای ممکن، از جمله تحریم‌ها، استفاده می‌کند؛ حتی اگر این تحریم‌ها علیه عوامل خودش باشد، چنان‌که با عمر البشیر چنین کرد: او تا زمان جدایی جنوب سودان مشمول تحریم‌های آمریکا بود و سرانجام در آوریل ۲۰۱۹ برکنار شد.

این تحریم‌ها در واقع ابزارهای فشار آمریکا بر دولت سودان برای تداوم ایفای نقش خود در اجرای برنامه‌های آمریکا هستند؛ همان سیاست «چماق و هویج». هر بار که یکی از این ابزارها بی‌اثر می‌شود، آمریکا ده‌ها ابزار دیگر را به کار می‌گیرد. چنان‌که عمر البشیر، رئیس‌جمهور پیشین، گفت: «مذاکرات درباره تحریم‌ها با یک شرط آغاز شد، اما شروط دیگری پی‌درپی افزوده شد و این روند همچنان ادامه یافت». این فهرست‌ها و تحریم‌ها چیزی جز پوششی برای هماهنگی کامل میان آمریکا و عواملش نیست و فقط برای فریب افکار عمومی و گمراه کردن ساده‌دلان به کار می‌رود.

این همان روحیه و نگاه کافر به مسلمان است: نگاهی از سر تحقیر و خواری که جز با انکار اسلام تغییر نخواهد کرد. پس هرقدر دولت برای جلب ترحم آمریکا تلاش کند یا برایش قربانی تقدیم نماید، هرگز آمریکا از آن راضی نخواهد شد، چنانکه الله سبحانه‌و‌تعالی فرموده است: «وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللهِ هُوَ الْهُدَی» «یهودیان و مسیحیان هرگز از تو خوشنود نخواهند شد، مگر این‌که از آئین ایشان پیروی کنی. بگو: تنها هدایت الهی هدایت است».

آمریکا پیش‌تر نیز بر گردن نظام مزدورش، عمر البشیر، دو شمشیر آویخت: ادعای سوءقصد به حسنی مبارک و دادگاه کیفری بین‌المللی و از این دو ابزار بهره برد تا جنوب را جدا کند. اکنون نیز همان سناریو را تکرار می‌کند تا شمشیر سلاح‌های شیمیایی را بر گردن مزدورش، برهان، بیاویزد و به نظر می‌رسد هدف، جداسازی دارفور و پیشبرد روند عادی‌سازی روابط با رژیم یهود است.

آمریکا تا زمانی که حاکمانی مانند برهان بر مسلمانان حکم می‌رانند، به این تکبر و گردن‌کشی ادامه خواهد داد و پیوسته فشار وارد می‌کند تا خواسته‌هایش را به دست آورد، مگر آن‌که مسلمانان به خود آیند و برای برچیدن این دولت‌های پوشالی که در برابر متکبر آمریکایی ترامپ سر خم می‌کنند، اقدام کنند و به اقامه حاکمیتی همت گمارند که بر اساس کتاب پروردگارشان و سنت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم باشد: خلافت راشده بر منهج نبوت، دولتی تأثیرگذار نه منفعل که آمریکا و همپیمانانش را با جهاد در راه الله سبحانه‌و‌تعالی از وسوسه‌های شیطان بازدارد؛ «لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ» «برای رسیدن به چنین چیزی، کارکنان باید کار کنند».

برگرفته از شماره ۵۵۶ جریده الرایه