پرسش:

ما از حزب می خواهیم که توجه اش را به مشکلات مسلمانان در افریقا، مانند مشکلات سایر مسلمانان معطوف نماید. چنان چه به محض وقوع یک رویداد سیاسی در جهان حزب هر چه زودتر موقف اش را در یک و یا دو روز ابراز می نماید؛ لیکن در مورد گامبیا تا هنوز که دو ماه سپری شده موقف اش را ابراز نکرده است. بنابر این ما خواهان وضاحت آن چه در آن جا واقع گردیده است، هستیم. برعلاوه چرا کشورهای غربِ افریقا حمایت زیاد از ادما بارو رئیس جمهور جدید گامبیا، می کنند؟ چرا فشار زیاد بر رئیس جمهور پیشین آن کشور آورده اند تا از سمت اش استعفا نماید؟ آیا اوضاع سیاسی این کشور به بیرون شدن از عضویت محکمه جنایات بین المللی(ICC) یا تغییر نام جمهوری گامبیا به جمهوری اسلامی گامبیا ارتباطی دارد؟

چون رئیس جمهور جدید در کنفرانس مطبوعاتی اش به تاریخ ۲۸ جنوری ۲۰۱۷م، در بانجول پایتخت آن کشور گفته است که بر وعده خود باقی خواهد ماند و تصمیمی را که رئیس جمهور اسبق کشور یحیی جامع درباره بیرون رفتن از محکمه جنایات بین المللی گرفته بود از بین خواهد برد. او هم چنان واضح ساخت که نام قبلی کشورش "جمهوری اسلامی گامبیا" را به جمهوری گامبیا در چهار چوب قانون اساسی آن کشور، تغییر خواهد داد. (منبع: خبر گزاری الجزیره ۲۹ جنوری ۲۰۱۷م)

پاسخ:

حزب التحریر یک حزب سیاسی است که ایدیولوژی آن را اسلام تشکیل می دهد و تمام قضایای مسلمانان نگران بوده و نشریات اش به اساس اولویت ها است. پس اگر در مورد یک قضیه نظرش را ابراز کند و قضیه دیگر را به تعویق اندازد، بدین معنا نیست که به قضیه به تعویق انداخته شده علاقه مندی ندارد و من امیدوار استم تا این موضوع را روشن کرده باشم. خط و سیر حزب التحریر را فکره اش تعیین می کند و طریقه اش آشکار به ما بیان می کند که یاری الله سبحانه وتعالی با ما است. اکنون به پرسش شما پاسخ خواهم داد و از الله سبحانه وتعالی استدعا می نمایم که پیروزی را نصیب ما و شما بگرداند.

پاسخ شما ضرورت بر مرور واقعیت سیاسی گامبیا از زمان ظهور اسلام و منازعات بین المللی در اطراف آن دارد که قرار ذیل بیان می شود:

1. گامبیا یک کشور اسلامی است  و ۹۵ درصد نفوس این کشور را که تخمیناً به ۲ میلیون نفر می رسد، مسلمان تشکیل می دهد. در قبل این کشور از جمله مستعمرات انگلیس بود که در سال ۱۹۶۵م، به آزادی رسید و به کشورهای مشترک المنافع انگلیس پیوست. دودا جوارا به حیث صدراعظم این کشور زیر نظام سلطنتی انگلیس که از ملکه پیروی می کرد، تعیین گردید؛ بعداً در سال ۱۹۷۰م، نظام جمهوری را اعلام و نخستین رئیس جمهور گامبیا گردید. این اتفاق در وسط سال های حمله ی امریکا بر کشورهای افریقایی بود که سبب شد این کشورها به استعمار اروپایی، به خصوص کشورهای سلطنتی وابسته گی بیشتر پیدا نمایند. چنان چه انگلیس بخاطر پیش دستی از حمله امریکا بر لیبیا دست به اقدام مشابهی در آن کشور سلطنتی زد و با استفاده از قذافی که در سن ۲۶ سالگی شهرت زیاد نداشت، با کودتای بدون خون ریزی پادشاه را کنار گذاشت و نظام جمهوری را اعلام کرد. بنابر این انگلیس از تغییراتی که در رژیم آن کشور وارد می گردید، نگرانی نداشت و همواره مواظب نفوذ و استعمار خود در همه جا بود.
2. زمانی که گامبیا زیر فشار حملات فزاینده ی امریکا در دهه ی اخیر قرار داشت، انگلیس مامور نظامی مجهول الهویتی خود را بنام یحی جامع که ۲۹ سال سن داشت وارد صحنه کرد و از وی خواست تا کودتای بدون خون ریزی را بتاریخ ۲۲ جولای ۱۹۹۴م، جهت سرنگونی دودا جوارا رئیس جمهور این کشور که برای ۳۰ سال حکومت کرد، انجام دهد تا بتواند از این طریق نفوذ خود را در آن جا تأمین کند. در عصر قذافی، ارتش گامبیا توسط آرتش لیبیا آموزش داده می شد تا انگلیس بتواند مزدوران خود را در افریقا حفاظت کند. قذافی با شعارهای آزادی خواهی مطلق که آمیخته ی از احساسات اسلامی و عربیزم علیه استعمار بود، در حالی شروع بکار کرد که خودش تطبیق کننده ای پلان انگلیس و از اسلام بدور بود.

یحیی جامع زمانی در سال ۲۰۱۳م خارج شدن گامبیا را از اتحادیه کشورهای مشترک المنافع انگلیس اعلام کرد، در حقیقت نوع از تسلط استعمار جدید و تطبیق پلان کشورهای غربی در جهت به استعمار کشیدن کشورهای رو به انکشاف در این قاره بود. وی زبان رسمی کشورش را که انگلیسی بود به زبان عربی مبدل ساخت و گفت که در مدت ۳۰۰ سال انگلیس ها تنها به ما این را آموخته اند که "خداوند ملکه را چطور حفظ کند".

او گامبیا را در سال ۲۰۱۵م، کشور اسلامی اعلام کرد و بتاریخ ۱۱ دسمبر همین شال از طریق تلویزیون گفت: «به اساس ارزش های دین مبین اسلام من گامبیا را حکومت اسلامی اعلام می کنم، زیرا اکثریت نفوس این کشور را مسلمانان تشکیل می دهد. وی در ادامه گفت:«گامبیا دیگر نمی تواند با استعمار میراثی و قانون اساسی را که به اساس سیکولاریزم توسط انگلیس های استعمارگر ساخته شده بود ادامه دهد. انگلیس سال ها این کشور را در استعمار و کنترول خود داشت و من امروز آن را به جمهوری اسلامی گامبیا تبدیل می کنم.»

این تغییر فقط در نام رسمی این کشور بود، نه آن چه اسلام تقاضای تطبیق آن را در چوکات یک دولت اسلامی دارد. چون این کشور به مانند کشور مریتانیا در همسایگی اش است که به نام کشور جمهوری مریتانیا یاد می شود و از اسلام پیروی نمی کند، بلکه تبعیت از قانون کشورهای غربی می نماید.

تلاش های یحیی جامع برای کسب شهرت و تقویت نقش خودش در این کشور می باشد و به همین دلیل در صف منتقدین امریکا قرار گرفته بود. چون مردم با شامل نکردن اطفال شان در مکاتب انگلیسی زبان به اثبات رسانیده بودند که به اسلام علاقه دارند و شامل شدن جوانان را در این مکاتب، به مثابه تسلیم شدن به استعمارگران می دانستند. مردم به صراحت خواستار تدریس به زبان عربی و نصاب تعلیمی اسلام بودند. با وجود این همه، نفوذ انگلیس دست نخورده باقی ماند و توسط نماینده های خویش به طور مستقیم و غیر مستقیم اوضاع را کنترول کرد. برای انگلیس اضافه شدن نام اسلام در پهلوی جمهوریت، هیچ فرقی نمی کند، چون در حاکمیت اندک ترین تاثیری ندارد و یک نام بدون معناست که مزدور خود را زیر فشارهای امریکا، مشهور می کند.

1. بتاریخ ۳۰ دسمبر ۲۰۱۴م، علیه یحی جامع که بیرون از کشور بود، کودتا صورت گرفت و قصر ریاست جمهوری زیر حملات سنگین مخالفان قرار گرفت که در عقب این کودتا امریکا قرار داشت. چون طراح اصلی این حمله چینو نجی تاجر ساکن ایالت تکزاس امریکا بود که همراه با سه تن دیگر در پیوند به این قضیه از طرف دولت امریکا گرفتار شدند. بعد از کودتای ناکام، آن ها به اشد مجازات محکوم شدند و چینو نجی برای یک سال محکوم به حبس گردید! اندریو لجر رئیس دادگاه عالی تکزاس در رابطه چنین گفت: «چهار تن از قوانین حفاظتی اتباع امریکا و سیاست خارجی کشور ما تخطی کرده اند.» (منبع: رویتر ۱۳ می ۲۰۱۷م).

بنابر این امریکا با محکومیت امریکاییان گامبیایی الاصل تلاش کرد تا این حقیقت را پنهان کند و چنان وانمود کرد که از کودتا خبری ندارند؛ اما اگر کودتا کامیاب می شد از آن حمایت می کرد. امریکا برای پنهان کاری بیشتر بازی نمایشی را بخاطر تعقیب عدلی این افراد با مجازات اندک به راه انداخت.

1. پس حمله امریکا بر نفوذ انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی در غرب افریقا به مانند جاهای دیگر ادامه دارد. امریکا از یحی جامع رئیس جمهور گامبیا خواست تا از نفوذ انگلیس در این کشور جلوگیری کرده و برای او کار کند. اما پس از پذیرفته نشدن این خواست، امریکا توسط مزدوران خویش به حملات دست زد و این حملات حدی شدت گرفت که اروپا آماده شد تا امریکا را متوقف سازد و سپس اتحادیه اروپا بصورت موقت کمک های بشر دوستانه خود را به بهانه رعایت نشدن حقوق بشر در گامبیا به تعلیق در آورد. انگلیس همواره با استفاده از شیوه های دموکراتیک درکشور های تحت نفوذش نماینده های خود را تعویض می کند تا به امریکا مهلت ندهد که برخلاف تصامیم اش سر بلند کند. در واقع این شیوه ی است که کشورهای غربی برای جلوگیری از نفوذ یکدیگر و یا به بهانه مداخله از آن استفاده می کنند. به همین دلیل ضرورت به قانون اساسی در گامبیا نبود که هر پنج سال انتخابات صورت گیرد و دودا جوارا و حزب وی مثل همیشه پیروز شود؛ چون حزب حرکت مردمی سیاست گامبیا را در کنترول داشت، ولی فضای سیاسی بصورت کامل در دست انگلیس بود.

از این رو یحیی جامع برای همیش در طی ۲۲ سال گذشته پیروزی خود را در انتخابات اعلام می کرد؛ اما در انتخابات سال ۲۰۱۶م، رقیب وی ادما بارو پیروز گردید. ادما سر تا پا وفادار انگلیس است و قبلاً در انگلستان بحیث محافظ در یک گدام کار می کرد و در سال ۲۰۰۶م، به کشورش گامبیا برگشت و تجارت خرید و فروش املاک را شروع کرد که تا هنوز هم ادامه دارد.

1. یحیی جامع اعلام کرد که مردم گامبیا به کسی دیگری رأی داده تا کشور را رهبری کند. او اشاره به رقیب خود کرد و گفت: «شما رئیس جمهور کشور هستید و من پیروزی شما را خواهانم؛ اما از زمانی که شمارش مجموعی آرا اعلام گردید و تفاوتی که میان آرای رقبای انتخاباتی از ۶۰ درصد به ۲۰ درصد نزول کرد و هیچ یک از رقبا نتوانست اکثریت آراء را از خود کنند گفت: ما می خواهیم که در عقب صندوق انتخابات مراجعه کرده و اطمینان حاصل نماییم که رای هر فرد این کشور بدون غرض، مستقل و بی طرفانه شمارش شده و برای نفوذ هیچ کشوری استفاده نمی شود.» موافقت طوری بود که وی پست ریاست جمهوری را به نماینده ی جدید واگذار کند، اما وی فکر کرد که می تواند انگلیس را وادار کند تا او را برای سال های متمادی ابقا کند.

پس اروپایی ها و بطور خاص انگلیس، احساس کرد که دیگر نمی تواند او را حفظ کند؛ چون زمانی مارک تونر سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده امریکا بتاریخ ۱۰ دسمبر ۲۰۱۶م، نتایج انتخابات ریاست جمهوری گامبیا را تقبیح کرد و گفت: «موقف جامع، زشت و مردم گامبیا بر وی اعتماد ندارد و او تخطی از قانون کرده است. زیرا این عمل او یک کوشش رسوا آمیز است و اعتماد مردم گامبیا را در پروسه انتخابات جریحه دار ساخته است. هدف جامع اینست که غیر قانونی در موقف خود باقی بماند و این امری است که اجازه ی مداخله در امور گامبیا را به ما می دهد.»

انگلیس بر سر قدرت ماندن وی را رد کرد و این معضله را از طریق کشورهای غرب افریقا که رژیم های دست نشانده ی اروپایی ها-بویژه برای انگلیس و فرانسه که از نفوذ خاصی برخوردار هستند- حل و فصل نماید. بدین ملحوظ سنیگال عضو غیر دایمی شورای امنیت، طرح خود را بتاریخ ۱۹ جنوری ۲۰۱۷م، به شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد مداخله به گامبیا با حمایت انگلیس و فرانسه که اعضای دایمی این شورا هستند، تسلیم کرد.

1. شورای امنیت این طرح را به مجموع آرا بتاریخ ۱۹ جنوری ۲۰۱۷م، تایید کرد. شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت کامل و تعهد خود را به گروهی از کشورهای غرب افریقا برای متیقن ساختن خواست های مردم گامبیا برای نخستین بار از طریق اسلوب های سیاسی اظهار داشت. بدین معنی که اگر دیگر طریقه ها ناکام شد، برای حل آن مداخله نظامی را روی میز دارند. به یحیی جامع از طریق کشورهای غرب افریقا الی ۲۰ جنوری ۲۰۱۷م، اجازه داده شد تا استعفا داده و کشورش را ترک کند. رهبران کشورهای غرب افریقا به بانجول مرکز گامبیا رسیدند و به یحیی جامع فرصت نهایی را دادند تا قبل از آن که توسط قوت های نظامی حاضر در مرکز برکنار شود، قدرت را صلح آمیز تسلیم دهد. بتاریخ ۲۰ جنوری ۲۰۱۷م، رئیس ستاد ارتش گامبیا اعلام کرد که آدم بارو را رهبر خوبی برای گامبیا انتخاب نموده و علیه قوت های منطقوی که برکناری یحیی جامع را دارند، نخواهد جنگید. این اعلام جامع را وادار ساخت تا از سِمت اش بتاریخ ۲۱ جنوری ۲۰۱۷م، برکنار شود؛ زیرا وی دیگر قوت نظامی نداشت که در داخل و خارج از وی دفاع کند.

بعداً سازمان ملل، کشورهای غرب افریقا و کمیته اقتصادی این کشورها اعلام کردند که عملیات نظامی را در گامبیا برای مطمئن ساختن از حقوق یحیی جامع و بازگشت وی به کشورش بعد از برکناری و ترک کشور توقف داده اند. بتاریخ ۲۴ جنوری ۲۰۱۷م، اگایی انزی سخنگوی حکومت اکوادور، اعلام کرد که: «پناه سیاسی را به یحیی جامع می دهد تا آن که از برخورد نظامی جلوگیری کند.» پس بحران سیاسی در گامبیا طی ۶ هفته خاتمه یافت و پرده بر حکومت ۲۲ ساله ی یحیی جامع انداخت و کسی بجای آن آمد که بتواند نفوذ کشورهای اروپایی را در آن جا تامین کند.

1. در نتیجه می توان گفت که وضعیت سیاسی گامبیا به خروج یحیی جامع از محکمه ی جرایم بین المللی ارتباط ندارد؛ بلکه کشورهای دیگری به شمول امریکا نیز هستند که شامل محکمه ی بین المللی نمی باشند و نه هم به دلیل این که یحیی جامع کلمه ی اسلام را رسماً در نام کشورش اضافه کرده است. کشورهای زیادی با پسوند کلمه ی اسلام وجود دارد؛ زیرا غرب از اضافه کردن کلمه ی اسلام هراسی ندارد؛ ولی هراس اصلی آن ها از تطبیق اسلام توسط دولت اسلامی در یک کشور اسلامی است؛ چون آن ها تنها از کلمه ی اسلام ترس ندارند؛ ولی تغییراتی که واقع گردیده است، ناشی از رقابت های بین المللی امریکا و کشورهای اروپایی در مستعمرات افریقا است تا با مساعد شدن فرصتی هر کدام آن، کشوری را تصرف نماید. پس کاملاً روشن گردید که گامبیا زیر سلطه ی یحیی جامع را به بهانه ی تخطی از حقوق بشر تصرف کردند. بنابر این اروپا و انگلستان تصمیم گرفتند که غلام شان را برای نگهداشتن نفوذ خود برای مدت زیادی در گامبیا تبدیل کنند و راه را در مقابل امریکا قطع کنند.

مردم گامبیا بمانند دیگر مسلمانان جهان مشتاق حاکمیت اسلام و در انتظار از بین بردن استعمار و حکومت های کفری اند و این مسئولیت هر مسلمان است که دعوت را به طریقه پیامبر صلی الله علیه وسلم و اصحاب اش که الله سبحانه وتعالی از آن ها راضی باشد، حمل کنند؛ خلافت اسلامی را تأسیس کنند و هر کسی که تحت حاکمیت خلافت زنده گی می کند و یا می میرد آگاه باشد.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾

[سوره الروم:4-5]

‏آری! خوشحال می شوند از ياری الله سبحانه وتعالی، الله هر كسی را كه بخواهد ياری می دهد و او بس چيره(بر دشمنان خود) و بسيار مهربان(در حق دوستان خويش) است.‏